Verdampt laatste hoop voor Ahmadreza Djalali?

  • 0

Het lot van de in Iran ter dood veroordeelde Dokter Ahmadreza Djalili, gastdocent aan de Vrije Universiteit Brussel, maakte in Vlaanderen heel wat emotionele reacties los. Verschillende initiatieven werden genomen om zijn lot te verbeteren, tot op de hoogste politieke echelons. Vandaag lijkt zijn morbide lot bezegeld te zijn.

Nietsvermoedend begaf Ahmadreza Djalali, als arts gespecialiseerd in rampengeneeskunde, zich in april 2016 naar zijn geboorteland Iran. Het is iets wat hij in het verleden wel vaker deed, niet zelden op uitnodiging van Iraanse overheidsinstanties. Ook nu gebeurde dit op officiële uitnodiging, van de Universiteit van Teheran deze keer. Nooit ondervond de dokter die samen met zijn echtgenote en twee kinderen in Zweden woont enige moeilijkheid. Tot die onfortuinlijke dag in april. Hij werd prompt gearresteerd en belandde in de cel, waar hij nog steeds vertoeft. De reden? Spionage voor Israël. Althans, zo luidde de aanklacht.

Vergissing rechtzetten

Het verhaal van zijn arrestatie raakte pas enkele maanden later bekend. Echtgenote Vida Mehrannia en zijn familie gingen ervan uit dat de aanhouding op een misverstand berustte. Door er geen ruchtbaarheid aan te geven, hoopten ze op een makkelijkere rechtzetting van de vergissing. Door net publiciteit te geven aan het voorval zou een vrijlating neerkomen op openlijk gezichtsverlies voor Teheran, wat zijn lot alleen maar ingewikkelder zou maken. Maar de vrijlating bleef uit. Djalili bleef in de cel en aan de aanklacht wijzigde geen letter. Uiteindelijk zou hij tot de doodstraf veroordeeld worden.

Diplomatieke inspanningen

Dat de zaak ook in Vlaanderen heel wat gemoederen beroerde had alles te maken met Djalili's gastdocentschap aan de Vrije Universiteit Brussel (VUB). Tal van inspanningen werden op touw gezet. Een brede alliantie van collega's over mensenrechtenorganisatie tot politici hamerden unisono op zijn onschuld. Verschillende demonstraties aan de Iraanse ambassade werden georganiseerd. “Als rector van de Vrije Universiteit Brussel ben ik niet enkel ongerust over de schade die Dr. Djalali en zijn familie hebben opgelopen, maar ook over het effect die deze schanddaden kunnen hebben op de Iraanse scholieren en studenten die op een vredige manier willen studeren, leren en samenwerken zonder angst voor vergelding”, stelde VUB-rector Caroline Pauwels naar aanleiding van een van de protestacties. Op diplomatiek vlak namen zowel de Vlaamse Minister-President Bourgeois als de Federale Minister van Buitenlandse Zaken Reynders initiatieven aan het adres van Teheran. Ook Zweden sprak de diplomatieke kanalen aan. Jammer genoeg met een even ontgoochelend resultaat.

VN en EU als laatste hoop

Meer dan eens wees Amnesty International op dat het proces tegen Djalili één grote doorgestoken kaart was. Aan bekentenissen kon maar weinig geloofwaardigheid gehecht worden. De doodstraf waartoe hij veroordeeld werd blijft onverminderd gelden, ondanks verwoede pogingen deze via beroepsprocedures aan te vechten. Enkele weken geleden was er een sprankeltje hoop. Omdat Djalili uiteindelijk in beroep was gegaan bij het Hooggerechtshof werd de doodstraf tijdelijk opgeschort, maar de Hof weigerde de zaak te herzien, waardoor alles bij het oude bleef. Wanneer deze zal uitgevoerd worden is niet duidelijk, maar strikt genomen kan op elke moment beslist worden over te gaan tot zijn executie. Zopas liet zijn advocaat weten de Verenigde Naties en Europese Unie te willen inschakelen. De juridische rechtsmiddelen in Iran zijn uitgeput. Enkel druk van deze beide internationale instellingen zou nog iets kunnen veranderen aan het lot van VUB-docent Dokter Ahmadreza Djalali.

Buro: MV
  • 0
Verified by MonsterInsights
Top