"Stone Town staat op de Unesco Werelderfgoedlijst. Het is niet omdat de latere Queen-frontman Freddie Mercury er is geboren."

"Ik heb destijds een postkaart uit de gevangenis ontvangen. Daar wordt aan gerefereerd in een gedicht uit 'Intra muros'."

"Mijn aandacht voor Breytenbach was zeker in het prille begin esthetisch gericht, vooral vanwege de lyrische en bloemrijke kwaliteiten van de gedichten die ik in Kouevuur (1967) en Die huis van die dowe (1969) aantrof."

"Alkant olifant begin juis met die anekdote van die ses blinde mans van Indostan wat voor ’n olifant te staan kom. Hulle vra wat hierdie fenomeen is waarvoor hulle te staan. Elkeen gee ’n ander antwoord, waarvan nie een reg is nie, maar elkeen sy eie siening van wat die ding nou eintlik is, weergee."

"Ons moet egter onsself veel eerder wend tot die Afrika-filosofie om Breytenbach se ideaal binne die Afrika-konteks te verstaan en uit te bou. Daarom is die voorstel dat ons afstand doen van Popper se kritiese rasionalisme en ons fokus rig op die ondersoek van twee bene in die Afrika-filosofie, naamlik wysgeer- of wysheidsfilosofie."

"Ek het vir ’n lang ruk van my skrywerslewe aan Afrikaans as skeppingstaal vir my romans vasgehou. Ek gebruik opsetlik die woord 'vashou', want ek wou my lojale Afrikaanse lesers béhou en bly respekteer."

"Geschiedenisboeken zijn niet meer maar ook niet minder dan constructies, geen één-op-één weergaven van het verleden. De schrijver van historische romans gaat met het verleden aan de haal en creëert een fictioneel verhaal waarin een visie op dat verleden tot stand wordt gebracht."

"Ik zou Alfred Schaffer voorstellen als Gerrits ideale opvolger. Een bloemlezer moet doorkneed zijn in de literatuur die hij bloemleest."

"Nederlandstalige literatuur is daarnaast ook méér dan de literatuur van de Lage Landen. Het gaat tezelfdertijd over Indonesische en Caribische letteren – Surinaams-Nederlands en Antilliaans-Nederlands; vanuit een (post)koloniaal perspectief ook de Nederlandse literatuur in Zuid-Afrika of in Nederlands-Indië."

"Het Zuid-Afrikaanse experimentele tijdschrift Wurm (augustus 1966–februari 1970) besteedde ruime aandacht aan de neo-avant-garde in Nederland en België. Doelstelling van de redactie was een transnationale as voor de avant-gardeliteratuur tot stand te brengen tussen Zuid-Afrika en de Lage Landen."

"De vertaler is intermediair. Breytenbach beschouwt die bemoeienis niet als hinderlijk, laat staan als een verarming van de brontekst. Dit is net een verrijking van de tekst, een laag wordt toegevoegd of een mogelijke lezing uitgelicht. Vertalers zijn de meest precieze en betrokken lezers."

"In een maatschappelijk en cultureel landschap dat verdeeld is, zoals ook de Afrikaner gemeenschap gepolariseerd is, zijn er krachten die oerconservatief zijn en nogal makkelijk en weinig ingelicht begrippen als 'woke' en 'cancelcultuur' in de mond nemen."

"Kunst die louter en alleen representerend of mimetisch is en dus een afbeelding van de werkelijkheid nastreeft, is in een adorniaans referentiekader verdacht."

"Ampie Coetzee (1939-2020) schreef uitgebreid over de poëzie van Breytenbach en stelde een bloemlezing samen met in het Engels vertaalde gedichten."

"Dichters in de Lage Landen besteedden inderdaad meermaals aandacht aan Breytenbach, vooral in de hectische gevangenisjaren (1975-1982). De literatuurproductie, waarvan hier sprake, maakte deel uit van de Nederlandse culturele boycotbeweging van het perfide apartheidsregime van Pretoria."