“Alle vogels zingen zoals ze zijn gebekt: die samenzang laat de prismatische schittering zien in het culturele leven van een taalgebied. Auteurs die literaire tradities, idiomen en beeldengrammatica’s uit andere talen en culturen integreren in of als klankbord aanwenden voor het literaire werk dat in het Nederlands wordt aangeboden, de evidentie zelve, zijn de verpersoonlijkingen van de kleurenrijkdom die iedere literatuur bepaalt.”