“Doorgaans staat dat kleine strookje Duitstalig België synoniem voor rust en vrede. Toch blijkt er een onderhuidse ontevredenheid te groeien. Naarmate het land steeds meer een verhaal van deelstaten is geworden, voelen wat men wel eens ‘de laatste Belgen’ noemt zich wat verweesd achter gelaten. Enkele recente incidenten geven gestalte aan die latente ontevredenheid.”