Stilaan voltooit Dinky, een Hollands dwergpaard, zijn opleiding tot volwaardig ... blindegeleidepaard. Volgens deskundigen heeft in Europa geen enkel paard eerder een dermate graad van africhting gehaald. Na de zomer gaat hij bij zijn baasje aan de slag. Tot dan oefent hij vrijwel dagelijks en kuiert gedwee door de straten van Tongeren.

Dinky

Monique (42) is al sinds haar elfde blind. Sindsdien heeft ze drie blindgeleidehonden gehad, maar nadat de laatste overleden was wou ze geen nieuwe. Te emotioneel, vond ze. En daarom kiest ze nu voor een...paard. Dinky genaamd. Stilaan wordt hij een vertrouwd gezicht in de straten van Tongeren (Limburg), tot na de zomer wanneer zijn opleiding afgerond is en hij bij Monique in het West-Vlaamse Brugge gaat wonen. Twee jaar is Dinky en met zijn 70cm lijkt dit Hollands dwergpaardje eigenlijk op een grote hond. Toch op het eerste zicht. Maar de taken waarmee hij belast wordt zijn precies hetgeen een blindgeleidehond moet kunnen. Zijn lesgeefster, de Britse Jules O'Dwyre, een deskundige lesgeefster voor blindgeleidehonden, sluit geen compromissen.

Volwaardige begeleider

"Ik ben z’n opleiding niet gestart om de blindengeleidehond te vervangen door een paardje dat er toevallig uitziet als een grote herdershond”, zegt ze in Het Laatste Nieuws. “Dinky is evenwaardig aan een Golden Retriever of Labrador. Dinky haalt eenzelfde niveau als een hond die voor gebruik door blinden wordt opgeleid. Hij moet wennen aan het verkeer in de stad, de geluiden op straat en de mensen die hij tegenkomt. Hij moet een zebrapad kunnen lezen en obstakels - waar blinden kunnen tegen aan lopen of over struikelen - herkennen zodat ze veilig op straat, stoepen en in parken kunnen stappen. Hij is al mee op de bus gegaan en hij kent een lift. Een ondergrondse parking is voor hem niet vreemd en hij neemt trappen. Ook verkent hij winkels. Hij is rustig, luistert met gespitste oren en volgt de bevelen die ik hem geef goed op. Hij wordt niet vlug afgeleid en focust zich op wat hij moet doen. Hij pikt snel nieuwe situaties op en is niet bang van mensen.”

Langere levensduur

Gebruik maken van een paard om blinden bij te staan heeft, zo blijkt, nog andere voordelen. De ogen van een paard staan naar buiten gericht, waardoor ze een veel breder gezichtsveld hebben dan een hond. Een hond moet z'n kop draaien om naar links of rechts te kijken, een paard doet dat niet. En dan is er nog dat andere pluspunt dat aansluit bij het emotionele afscheid van een hond waar Monique het zo moeilijk mee had. Dergelijke paardjes zijn 20 tot 30 jaar inzetbaar, bij honden is dat hooguit 10 jaar.

Zopas ging Dinky bij wijze van kennismaking al met zijn nieuw baasje wandelen. “De instructies die een paard geeft aan een blinde zijn directer dan die van een hond. Als een hond aan het voetpad komt, zet hij zijn pootjes in de goot zodat zijn schouder verlaagt en ik weet dat er een opstapje komt. Die beweging is wel nog altijd vloeiend, terwijl Dinky harder remt om me alert te maken voor gevaar. En ik heb ook het gevoel dat hij minder afgeleid is. Mijn honden reageerden als iemand ‘oh, zo lief’ riep. Als iemand nu Dinky aait, kijkt hij niet eens op.”

Wettelijke begrenzing

Bij de Belgian Assistance Dog Federation bekijken ze de opleiding van Dinky met enig scepticisme. “Al worden ze in Europa al langer opgeleid, is dit toch het eerste paard op het Europese vasteland dat zo ver staat”, stelt Marc van Gelder, voorzitter van de organisatie. “Daar zijn we sceptisch over. In de wet zijn geen mogelijkheden voorzien om andere hulpdieren dan honden mee te nemen naar de winkel. Staan ze het wel toe, dan zijn ze in overtreding met de hygiëne en riskeren ze boetes. Bovendien vraag ik me af of je, zoals bij een hulphond, een paard op commando zijn behoefte kan laten doen?”