In april reisden we een drietal weken door Namibië en Botswana. Het doel van onze reis was om een omgeving of gebied te verkennen waarmee we minder vertrouwd waren, namelijk het Namibië en Botswana van water, rivieren en moerassen. En dus trokken we vooral door de Caprivi-strook en bezochten we de streek rond de Okavango-rivier.
Reizen doorheen Namibië of Botswana is steeds een unieke en avontuurlijke belevenis en dat was dit keer niet anders. De bedoeling is echter niet om hier een reisverslag neer te schrijven. Wat ik daarentegen wel wil delen, is de verrassing en de verwondering die we de laatste paar dagen mochten ervaren.
We brachten die laatste paar dagen door in de buurt van Windhoek, niet te ver van de luchthaven, om ons op de dag van vertrek een lange autorit te kunnen besparen. De lodge en de organisatie waarvoor we kozen, diende zich op hun website aan als “not-for-profit eco-tourism destination”, met de focus op duurzaamheid en de zorg of inzet voor de lokale San-gemeenschap.
Ik geef toe, we hebben een “soft spot” voor zulke initiatieven, al was het maar omdat we met onze steun hopen een beetje aan “verantwoord toerisme” te doen ‒ terwijl we in feite gewoon proberen om er ons schuldgevoel van “verwende toerist” mee af te kopen. Niettemin, ook als wisten we wel ongeveer waar we terecht zouden komen, ons verblijf werd een bijzonder aangename ervaring.
N/a’an ku sê, wat zoveel betekent als “God zal ons beschermen” in de Santaal, is een initiatief van Marlice van der Merwe en haar echtgenoot Rudie van Vuuren. Het project kreeg vorm in 2005 met de aankoop van een boerderij die werd omgevormd tot wildreservaat en met de bouw van een lodge.
Dat gastenverblijf moest zorgen voor werkgelegenheid voor de San, een vaak aan zijn lot overgelaten bevolkingsgroep waarvoor Marlice en Rudie enkele jaren daarvoor ook al een Lifeline Clinic hadden opgericht. Een en ander werd ook mogelijk dankzij financiële steun vanuit Nederland, en in 2007 kon de N/a’an ku sê's Charity Lodge & Wildlife Sanctuary officieel van start gaan.
Het werk en de inzet van Marlice en haar man vond al snel weerklank en werd ondermeer opgepikt door Philip Selkirk, een Britse regisseur en filmmaker die in 2008 de documentaire Marlice – A Vision for Africa uitbracht. Enkele jaren later, in 2011, kreeg N/a’an ku sê de steun van Brad Pitt en Angelina Jolie wiens dochter, Shiloh, in 2006 in Namibië werd geboren. Het koppel, ook al zijn ze nu niet langer bij elkaar, steunt het project trouwens nog altijd.
In 2017 bijvoorbeeld werd met hun hulp het Shiloh Wildlife Sanctuary geopend, waar olifanten en neushoorns opvang vinden en worden voorbereid op een nieuw leven in de vrije natuur. Het leuke voor ons was dat het huis (of beter, de “villa”) waarin we mochten verblijven ook door Brat en Angelina werd uitgekozen als ze op bezoek kwamen. Een foto aan de muur met enkele vriendelijke woorden als dank voor de gastvrijheid, mocht daarvan getuigen. Veel dichter bij de beroemde filmsterren zullen we wellicht nooit komen!
Maar het was niet alleen de “nabijheid” van Brat en Angelina waardoor we ons vereerd voelden. Veel leuker en hartverwarmender nog was dat we getuige mochten zijn van de opening of officiële indienstneming van een kapel die op het domein gebouwd was. Dat was gewoon puur toeval.
De kapel
Op zaterdag, de dag dat we toekwamen, hadden we al in de gaten dat er iets op til was. In het restaurant was ook een vrij grote groep Nederlanders aanwezig. Later zouden we vernemen dat zij daar waren omdat ze de bouw van de kapel financieel mogelijk hadden gemaakt.
Op zondagmorgen, tijdens het ontbijt, zagen we verschillende groepjes San-kinderen, mooi uitgedost in hun zondagse kostuumpjes, naar de kapel trekken. Nieuwsgierig als we waren, zijn we toch even gaan kijken wat er precies te doen was en dan bleek dat de hele voormiddag in het teken stond van de inauguratie van het gebouw.
En op onze vraag of we mee mochten komen luisteren, kregen we een zeer vriendelijk “welkom”. De kinderkoren zongen, er was muziek, een predikant zorgde voor een sermoen en Marlice sprak de genodigden toe.
Het koor staat klaar!
Ze deed dat in het Afrikaans, in het Engels én in de taal van de San die ze als een van de weinige blanken machtig is. Het was mooi, het was ontroerend, het was de alfa en de omega van onze reis.
De Alfa en de Omega
Referenties:
................
Web address for the lodges: www.naankusecollection.com
Facebook Page for the lodges: https://www.facebook.com/thenaankusecollection/
Website for the foundation’s activities: www.naankuse.com
Facebook Page for the foundation: https://www.facebook.com/naankuse/?ref=br_rs
................
Buro: MvH