Die omkeerplan van die Suid-Afrikaanse Poskantoor om uit sy finansiële gemors te kom, is ’n hopelose pad na nêrens.

So sê die DA in ’n verklaring na aanleiding van ’n dokument waarin die Poskantoor se beoogde omkeerstrategie uiteengesit word.

Daar is verlede maand berig dat die Poskantoor hom in so  ’n benarde finansiële posisie bevind dat hy nie in staat is om sy uitstaande fakture van miljoene rand te betaal nie.

Volgens ’n berig wat in die Sunday Times verskyn het, loop die Poskantoor die risiko dat sy dienste lamgelê word weens ’n uitstaande rekening van R269 miljoen by Telkom, wat gedreig het om die staatsmaatskappy se lyne af te sny.

In ’n mediaverklaring wat verlede week uitgereik is, het die portefeuljekomitee oor kommunikasie die aanbieding van die Poskantoor se omkeerstrategie verwelkom.

Die DA sê egter in ’n verklaring wat die afgelope naweek uitgereik is, hierdie ambisieuse dokument is gesentreer rondom die “verhewe doelwit om die Poskantoor na ’n modernisering en digitale transformasiestrategie te beweeg” om ou stelsels met moderne tegnologie te vervang.

Die voorlegging oor die beoogde omkeerstrategie is gedeeltelik agter geslote deure in die parlement aangehoor. Die besluit om dit agter geslote deure te hou, was op versoek van Khumbudzo Ntshavheni, minister van kommunikasie, weens sogenaamde mark- en kommersieel sensitiewe inligting.

Die hele omkeerstrategie is afhanklik van ’n reddingsboei van R8 miljard deur die nasionale tesourie wat die Poskantoor nodig het om sy skuld te delg en sy tegnologiese infrastruktuur op te gradeer om in die pos- en koerierdienstemark mee te ding.

Die DA sê dit is verstommend dat ’n hele omdraaistrategie vir ’n ineenstortende instelling sy hele voortbestaan ​​op ’n reddingsboei kan baseer wanneer dit sedert 2013 teen ’n verlies bedryf word.

Die Poskantoor het al verlede jaar begin om sowat 130 poskantore regoor die land te sluit, hoofsaaklik weens finansiële uitdagings. Die Poskantoor is geruime tyd reeds van reddingsboeie afhanklik om te kan bestaan, weens afnemende bedrywighede.

Die kern van die omkeerstrategie behels ’n reeks kostebesnoeiingsmaatreëls oor die hele spektrum, maar volgens die DA geskied dit sonder ’n stewige plan vir winsvolhoubaarheid.

Sommige van hierdie kostebesnoeiingsmaatreëls sluit in die bekendstelling van ’n vrywillige skeidingspakket wat sal lei tot die vermindering van die personeel van 15 600 tot 9 000 oor twee jaar teen ’n koste van R420 miljoen en die vermindering van besteding aan sekuriteit en bankkoste met R1,5 miljard in 2022/24 .

Dit sal egter steeds nie genoeg wees om dit winsgewend te maak nie, aangesien sy laste op R6,7 miljard staan, insluitend R2,4 miljard wat dit aan die Posbank skuld.

Die DA glo nóg ’n borg, sonder om die struktuur aan wie die Poskantoor behoort te verander, is soos om ’n dooie perd te voer. Die toekoms van die Poskantoor lê volgens hulle daarin om die volle staatsbeheer af te skaf en ruimte vir private investering te maak.

“Terwyl die ANC-regering ’n ongesonde weerstand teen enige private oorname van staatsentiteite het, kan hy nie aanhou om om sentimentele redes aan die Poskantoor vas te klou nie. Dit het duidelik geword dat die Suid-Afrikaanse Poskantoor ’n dringende behoefte het aan privaatsektorinvestering om dit van ineenstorting te red,” het die DA gesê.

Intussen het die voormalige uitvoerende hoof van die omstrede posmaatskappy, Mark Barnes, vroeër aangebied om ’n deel van die groep te koop in ’n poging om te help om dit na sy vorige glorie terug te bring.

In ’n Februarie-brief wat in Business Day gepubliseer is, het Barnes gesê hy het in September 2021 ’n voorstel by die regering ter tafel gelê vir ’n konsortium om ten minste 60%, maar nie meer as 75% nie, van die Poskantoor te koop.