Bozar Restaurant (Foto: Chihiro Masu)

De naam van de Nederlandse kok Margot Janse mag dan al in Vlaanderen vrij onbekend klinken. Sinds kort ligt dit voor zo'n 300 gastronomen wel enigszins anders. Zo'n 320 euro per persoon (ongeveer 5.000 Rand) telden ze neer voor hun maaltijd, maar daar kregen ze ook tien gangen voor, bereid door enkele topkoks.

Doel van het initiatief is het Zuid-Afrikaanse project “Feeding the Hunrgy Minds” steunen, een initiatief van, precies, Margot Janse. De format van de avond oogt even uitdagend als uitnodigend.

Een legertje topchefs, welgeteld 25, wordt opgedeeld in drie teams, telkens actief in een befaamd Brussels restaurant – Bozar Restaurant (één ster), Bon-Bon en Le Chalet de la Forêt (beide twee sterren) – met als opdracht voor een culinaire hoogmis te zorgen.

Bozar (Foto: Blueclic Photography)

Bozar (Foto: Blueclic Photography)

Baobabpoeder

En ook via gastronomische kanalen wou men de link leggen met Zuid-Afrika, het land waar de opbrengst van het benefietgebeuren uiteindelijk voor bestemd is. 

Elke deelnemende kok kreeg een specifiek Zuid-Afrikaans ingrediënt toegewezen dat hij/zij in het respectievelijk gerecht diende te verwerken. Een uitgelezen kans om de 200 deelnemers (het aantal beschikbare plaatsen oversteeg ruimschoots de vraag) kennis te laten maken met zaken als baobabpoeder of hottentotvijgen.

The Tasting Room

Meteen werd van de gelegenheid gebruik gemaakt in de pers om niet alleen bij het project in kwestie, maar vooral bij initiatiefneemster Janse stil te staan. Destijds trok ze de liefde achterna naar Zuid-Afrika, de relatie met de betrokkene sneuvelde en uiteindelijk belandde ze eerder toevallig in de gastronomie. Vrij snel ontpopte ze zich als een eigenzinnig talent. 

Liefst 21 jaar was Margot Janse chef van The Tasting Room, het restaurant van hotel Le Quartier Français in Franschhoek. Jarenlang stond ze ook in de 'World's 50 Best'-lijst, met de elfde plaats als hoogste score. Het was net in die keuken dat in 2009 de idee van dit project ontstond. Met muffins zowaar.

Het project

“Het contrast tussen arm en rijk is hier een zeer wezenlijk deel van het leven”, vertelde ze hier ooit over. “Onderweg naar mijn keuken kwam ik elke ochtend aan een kruispunt. Sloeg ik links af, dan kwam ik na een kilometer aan het restaurant, waar de mooiste gerechten worden gegeten. Ging ik naar rechts, dan kwam ik in een township. Het begon met een voedzame muffin, het project verruimde  en vandaag wordt dagelijks een ontbijt gemaakt voor 1.500 kinderen. Mijlenver staat dit allemaal van de culinaire climax in de Brusselse restaurants. En toch ook weer niet”.