Hans C ten Berge
Hans C ten Berge (1938) is dichter, prozaschrijver, essayist en poëzievertaler. Richtte in 1967 het tijdschrift Raster op, waarvan hij tot 1973 de enige redacteur was. In 2003 ontving hij de A Roland Holst Penning voor zijn poëzie. Zijn gehele oeuvre werd bekroond met de Constantijn Huygens- en de PC Hooft-prijs (resp. in 1996 en 2006). De poëzie tot 1993 werd verzameld in Materia Prima. In 2014 verscheen Cantus Firmus, gedichten 1993-2013, in 2016 gevolgd door Splendor (poëzie over het licht, de seizoenen en extatische vrouwen in de 13e eeuw). Op een mat van gele veren (poëzievertalingen 1968-2003) werd in 2005 gepubliceerd.
Enkele prozatitels: Blauwbaards ontwaken (roman, 2003), Ontluisd verleden (vijf novellen, 2006), Voorbeeldige vertellingen en hun versluierde betekenis (45 mythen en hun achtergronden, 2009), De stok van Schopenhauer (documentaire roman, 2012). In maart 2018 verscheen Een spreeuw voor Harriët (essays, dagboekbladen, veldnotities).
Foto: Robin de Puy
Breytenbach notitie #13 (deel 2): "Zwervend door verbeelde streken / denk ik vaak aan jou, penseur sauvage in nomadenland"
2023-09-12"Ik heb destijds een postkaart uit de gevangenis ontvangen. Daar wordt aan gerefereerd in een gedicht uit 'Intra muros'."
Breytenbach notitie #13 (deel 1): "Zwervend door verbeelde streken / denk ik vaak aan jou, penseur sauvage in nomadenland"
2023-09-07"Mijn aandacht voor Breytenbach was zeker in het prille begin esthetisch gericht, vooral vanwege de lyrische en bloemrijke kwaliteiten van de gedichten die ik in Kouevuur (1967) en Die huis van die dowe (1969) aantrof."
''Ga ik weet niet waar, haal ik weet niet wat'': ’n Gesprek met Hans C ten Berge, digter en stigterredakteur van Raster
2018-05-10Vir die bekroonde digter Hans C ten Berge, stigterredakteur van die eksperimentele tydskrif Raster, waarin werk van Breyten Breytenbach die eerste keer in Nederland verskyn het, was en is die grensoorskrydende of kosmopolitiese van lewensbelang. Hy verbind laasgenoemde met die verdediging en instandhouding van inheemse tale, maar sonder die eng nasionalistiese impulse wat dikwels daarmee gepaardgaan, het hy aan Willem de Vries in ’n gesprek oor Raster, tale en poësie gesê.
