In wat voor land leef ik eigenlijk? Anil Ramdas onmogelijk kosmopoliet
Karin Amatmoekrim
Biografie, 517 blz.
Amsterdam: Prometheus
2023
Aansprekende, goed geschreven, grondige biografie van de Surinaams-Nederlandse schrijver Anil Ramdas (1958-2012) die ook als proefschrift dienst deed.
- Ramdas: “Als vertrekken een vorm van achterlaten is, zijn de hindoestanen eigenlijk nooit vertrokken.” (13)
Favoriete citaten
- “… een postkoloniale schrijver als iemand die zowel binnen als buiten is, iemand met meerdere loyaliteiten die daarom in geen enkele loyaliteit opgesloten kan worden.” (120)
- “Mijn geest is klaar wakker, het lichaam laat op zich wachten.” (130)
- “Hij is de merkwaardige buitenstaander, die wel kijkt, maar zich niet laat zien.” (130)
- “Ten slotte is er mijn eigen generatie. (...) Lichamelijk kwamen we met het vliegtuig, maar onze geest kwam te voet. Lopend hebben we de afstand van 9 000 km afgelegd, iedere keer omkijkend, in weemoed en ontzetting.” (189)
- Over overbodig en zelfs irritant schuldgevoel van het Westen: “Ik stik in die toon van deemoed, die schreeuwerige bescheidenheid, die dodelijke omhelzing waarin paternalisme gepaard gaat met zelfmedelijden.” (190)
- Over migrantenliteratuur: “De migrant bestaat voor driekwart uit herinnering en voor de rest uit wispelturigheid. Migrantenliteratuur verbeeldt daarom het onvermogen van de verankering (...).” (204)
- Ramdas “moest, kortom, naar India verhuizen om een ‘echte’ Nederlander te worden.” (313)
- Uit mail aan een vriendin: “Leef met smaak en flair, maar hou het kort. Dat geldt ook voor een goed verhaal. Wat zijn we anders meer dan goede verhalen?” (323)
- Over Geert Wilders / PVV. (420-421)
Lees ook:
Leesimpressie: Naar zachtheid en een warm omhelzen door Adriaan van Dis