De kolonisatie van de toekomst
David van Reybrouck
Huizinga-lezing 2021
Amsterdam: De Bezige Bij
2022
61 blz.
Knappe, meeslepende en scherpe Huizingalezing.
Opmerkelijke passages
- “Tegen het eind van deze lezing zullen er naar schatting zes à zeven soorten zijn uitgestorven. Een tropische salamander, een glimmende kever, een onopvallend korstmors, een vogel, een varen, een vis – het kan van alles zijn. Na duizenden of zelfs miljoenen jaren te hebben bestaan zullen ze het komende uur niet overleven en onherroepelijk van de aardbodem verdwijnen. Tegenmiddernacht kunnen het er al 70 zijn. Morgen rond deze tijd zullen we ongeveer op 150 soorten zitten. En wanneer volgend jaar de 51steHuizinga-lezing wordt uitgesproken, kan de teller op 55.000 uitgestorven soorten staan.” (5)
- Inspiratie ontleend aan Johan Huizinga en Rudy Kousbroek (10–11).
- Over kolonisatie van de toekomst (15–16): “De mensheid palmt de komende eeuw in met dezelfde meedogenloosheid, dezelfde hebzucht en dezelfde kortzichtigheid waarmee in vroeger tijden werelddelen werden toegeëigend. Kolonialisme is niet langer iets territoriaals maar iets temporeels geworden; het ergste ligt wellicht niet achter ons, maar vóór ons. Wij gedragen ons als de kolonisatoren van de toekomstige generaties. Wij ontnemen hun hun vrijheid, hun gezondheid, misschien zelfs hun leven – net zoals kolonialen in het verleden deden.” (15–16)
- Over de gevolgen van een warmer klimaat, vooral in de derde wereld (19–20).
- Mary Angelou: “History, despite its wrenching pain, cannot be unlived, but if faced with courage, need not be lived again.” (21)
- “Koloniale schuld is niet erfelijk, koloniaal voordeel wel.” (26)
- Vier mogelijke richtingen voor grotere betrokkenheid van de burger bij het klimaatbeleid. Burgerberaad, gevolgd door preferendum (29–33), Global Assembly (33–37), geïndividualiseerde emissierechten (37–44), burgerlijke ongehoorzaamheid (44–51).
