Gesloten wegens omstandigheden
Mohamed Ouaamari
Roman
Amsterdam: Prometheus
2023
223 blz.
Amusante roman over Belgisch-Marokkaanse vrachtwagenchauffeur Hakim die door zijn moeder een huwelijk ingemanoevreerd wordt, onvruchtbaar blijkt te zijn en in een xenofobe organisatie tegen migranten in Calais belandt.
- Mooi tijdsbeeld met rake typeringen.
- Vrouwvriendelijk.
- “Het kwam erop neer dat Nadia te slim was voor Hakim om het huwelijk dat ze hadden te doen slagen.” (184)
Opmerkelijke passages
- “Hakim werd door zijn moeder uitgehuwelijkt aan Nadia, zonder dat hij daar zelf veel zin in had.” (22–31)
- “Zo behulpzaam als de wetenschap was voor mannen, zo nutteloos dat ze was voor vrouwen. Nadia was 29. De jaren dertig van een vrouw was de periode die vaak samenviel met het hoogtepunt van hun persoonlijke ontwikkeling. Juist dan maakte de biologische klok een schel alarmgeluid dat even irritant was als een wekker die een zalige droom verpestte tijdens een diepe slaap. Bovendien was Nadia een Marokkaanse vrouw. Dan telde niet de wetenschap, maar wel de mening van tantes, verre nichten en vage buurvrouwen, die kinderloze dames ouder dan vijfentwintig afschreven als ongelukkig, onvruchtbaar en nutteloos voor de samenleving en dus meteen ook een schande voor haar man en met uitbreiding voor de rest voor haar familie. Zo ging dat nu eenmaal in de gemeenschap.” (34)
- Spermaonderzoek Hakim start vanuit rotsvast vertrouwen. (Hakim is ervan overtuigd dat zijn zaadcellen even talrijk zijn als de inwoners in India, met de beweeglijkheid van een Russische turnster, de snelheid van een Jamaicaanse sprinter en de doeltreffendheid van een Braziliaanse wereldspits). “De essentie van het mannelijk geslacht was dan ook het verspreiden van zaad op aarde. (...) Elke man was uit op een bescheiden wereldoverheersing.” (35–36).
- De vernederende diagnose doet Hakim tobben, ook bij “het vredige uur waarbij de nacht zich opmaakte om te gaan slapen.” (43)
- Over Marokkaanse spionnen. “Hakim vertrouwde zijn eigen ooms niet en zou zelfs niet gek opkijken wanneer bleek dat zijn ouders spionnen waren. Waar je ook was, je was nooit veilig voor de oren van de Marokkaanse geheime dienst.” (75)
- Fraaie typering van het Marokkaanse consulaat en bureaucratische mechanismes. (129; 169–174; 191–193).
- “De Marokkaanse staat is gestoeld op de Franse bureaucratie, samen met hun taal het grootste koloniale exportproduct van de West-Europese grootmacht.” (129)
- Titel: gesloten wegens omstandigheden. (131)
- “Wie Marokkaan wil zijn, moet pijn lijden.” (193)
- “In de hammam werden vrouwen gestript van hun sociale status of klasse. Nadia had zich vaak gewassen tussen vrouwen van alle leeftijden, maten en gewichten. Met gehavende lichamen, hangborsten en ingezakte citroenbillen.” (198)
- “De zon is in België een onverwachte gast, in het zuiden een buurman die je elke dag vriendelijk begroet.” (221)
- Wat cadeau te geven? “Een bos bloemen van het tankstation? Wie maak je daar nu blij mee? Het geven van bloemen is het doden van dat leven om ze na enkele dagen ergens in een anonieme woonkamer zonder licht en lucht te laten verwelken. Wie bloemen geeft, geeft een doodstrijd cadeau.” (222)
Lees ook:
Leesimpressie: In wat voor land leef ik eigenlijk? door Karin Amatmoekrim
