Leesimpressie: Onzichtbare steden door Italo calvino

  • 0

Onzichtbare steden
Italo calvino
Oorspronkelijke titel: La città invisibili (1972)
Vertaald uit Italiaans en nawoord door Elio Baldi en Linda Pennings
Amsterdam / Antwerpen: L.J. Veen Klassiek
2023
176 blz.

Intrigerend, imponerend en wonderbaarlijk boek. Marco Polo in gesprek met Mongoolse keizer Kublai Khan over zijn reizen. Prachtige beelden van 55 onzichtbare steden.

  • “Over steden en herinnering, maar ook verlangens, tekens, uitwisseling, ogen, steden en de naam, doden, de hemel, continue en verborgen steden, ragfijne steden.” (165)
  • Sinds de publicatie in 1972 vertaald in 43 talen en gepubliceerd in 49 landen (163).
Opmerkelijke passages
  • “De stad is overvloedig: zij herhaalt zich zodat iets in het hoofd zal beklijven. (...) De herinnering is overvloedig: zij herhaalt de tekens zodat de stad zal gaan bestaan.” (25)
    • “Van dat ware of mogelijke verleden is hij nu uitgesloten; hij kan niet stilstaan; hij moet doorreizen naar een andere stad waar hem een ander verleden wacht, of iets dat misschien een mogelijke toekomst was geweest en nu het heden van iemand anders is. Niet verwezenlijkte toekomsten zijn slechts takken van het verleden: verdroogde takken.
    • “‘Reis je om je verleden te herbeleven?’ was nu Khans vraag, die ook zo geformuleerd kon worden: ‘Reis je om je toekomst terug te vinden?’
    • Met daarop Marco’s antwoord: ‘Wat elders ligt is een spiegel in negatief. De reiziger herkent er het weinige van zichzelf, door de ontdekking van het vele dat hij nooit heeft gehad of hebben zal.’” (33)
    • “De Grote Khan was gewoon zijn avonden te besluiten door met halfgesloten ogen die verhalen te savoureren. Totdat zijn eerste geeuw de stoet lakeien ertoe aanzette de fakkels te ontsteken en de vorst te begeleiden naar het Paviljoen van de Verheven Slaap.” (87)
  • Polo: “Elke keer dat ik je een stad beschrijf, zeg ik iets over Venetië.” (88)
  • “‘Ik praat veel’ zegt Marco, ‘maar wie naar me luistert onthoudt alleen de woorden die hij verwacht. De beschrijving van de wereld die jij well willend aanhoort is er één, een andere zal rondgaan onder de groepjes lossers en gondeliers op de kade voor mijn huis op de dag van mijn terugkeer, weer een andere zou ik op latere leeftijd kunnen dicteren, als ik door Genuese piraten zou worden gevangengenomen en vastgeboeid in een cel met een schrijver van avonturenromans. Wat her verhaal bepaalt is niet de stem, maar het oor.’” (135)
  • Polo: “Als je reist merk je dat verschillen verdwijnen: elke stad gaat lijken op alle steden, plaatsen zijn verwisselbaar in vorm structuur afstanden, een vormeloze stofwolk neemt bezit van de continenten. Jouw atlas bewaakt en behoudt de verschillen: een keur aan eigenschappen als de letter van een naam.” (137)
  • Polo: “De hel van de levenden is niet iets dat komen zal; als er een bestaat, dan is het de hel die hier al is, die we elke dag bewonen, die we vormen met elkaar. Er zijn twee manieren om er niet onder te lijden. De eerste valt velen gemakkelijk: de hel accepteren en er zozeer deel van worden dat je haar niet meer ziet. De tweede is riskant en vereist voortdurend aandacht en inzicht: zoeken en leren herkennen wie den wat, midden in de hel, geen hel is, en dat tijd geven, dat ruimte bieden.” (162)
  • Informatief en verhelderend nawoord: Calvino’s Onzichtbare steden: uit liefde voor de stad (163–176).
Lees ook:

Leesimpressie: Schoonheid op aarde door Charles Ferdinand Ramuz

Leesimpressie: Polderjapanner door Fumiko Miura

Leesimpressie: Schuilplaats voor andere tijden door Georgi Gospodinov

  • 0
Verified by MonsterInsights
Top