Schoonheid op aarde
Charles Ferdinand Ramuz
Oorspronkelijke titel: La Beauté sur la terre (1927/1941)
Vertaald en nawoord door: Rokus Hofstede
Amsterdam: Uitgeverij Van Oorschot
Januari 2023
239 blz.
Opmerkelijke roman van de Zwitserse schrijver Ramuz (1878–1947). Over eenzaamheid die zichtbaar wordt wanneer een 19-jarig Cubaans meisje in een gesloten gemeenschap aan het Meer van Genève belandt. Juliette wordt bemind, begeerd, bevoogd en benijd. Zij is sleutelfiguur; haar denken en doen blijft echter grotendeels buiten beeld. De voortdurende wisseling van personages intrigeert en ontregelt. Rijke woordkeus. Vertaling leest soepel. De stijl is filmisch, beeldend, poëtisch. De natuur is zeer aanwezig.
Opmerkelijke passages
- “... de zon moet eerst nog een hele tijd op handen en knieën door steenvelden omhoog-kruipen.” (78)
- “De kleine golfjes kwamen één voor één aan zijn voeten liggen, zoals wanneer een hond zijn baas herkent.” (79)
- “Want weten wij wat we met schoonheid aan moeten onder de mensen?” (82)
- “Er is plaats voor schoonheid…” (107)
- “De plakkaten met de namen van wijnboeren, en die waarop een vat en gouden en zilveren medailles stonden (bronzen medailles zie je niet vaak afgebeeld) hingen zich op het behangpapier te vervelen in hun lijst of aan hun koordjes die door messing oogjes waren gestoken.” (83)
- “Hij was tamelijk bleek en tenger, want hij had gestudeerd.” (155)
- “Zo gaat het op aarde. Je bent alleen op aarde.” (203)
